Ik was echt keilang al verliefd op een vriend van me, wat ik verzweeg omdat ik bang was een enorm blauwtje te lopen. Eerste liefde hè. Toen lekte het uit, je kent het: vriendinnen. En op het feestje dat het uitlekte heeft hij me, jawel, gezoend. Hij zei dat ik niet zo raar moest doen en het hem gewoon had moeten vertellen enzo, hield me vast, kuste m'n voorhoofd. Ik was echt zo, zo in de wolken. En vervolgens op school deed hij of er niets was gebeurd en begon hij te kloten met zo'n ander meisje. Voelde ik me even lullig. Toen hebben we een soort van ruzie gehad via msn, want ik had echt het gevoel duizend messen door m'n hart te krijgen. Via msn kwamen we tot de conclusie dat hij 'geen zin had in een relatie' en gewoon een 'leuke tijd wilde'. Nou sorry, maar daar leen ik me niet voor. Hij wist dat ik moeite had met over hem heen komen, maar vervolgens heeft hij voor mijn neus op een ander feestje met een VRIENDIN van me (notabene) gezoend. Die 'vriendin' wordt nu overigens uitgekotst door mijn vrienden, want zij wist dat ik hem leuk vond. Dat terzijde. Hij had tegenover mij geen verplichtingen, dat snap ik, maar tegenover dat meisje waarmee hij mee zat te kloten wel. Iedereen dacht dat zij wat hadden, en hoewel ik haar natuurlijk niet uit kon staan, verdient zelfs zij dat niet. Dus ik heb het haar verteld.
Maar het probleem is... hij is, of nouja was, altijd zo'n geweldige jongen. Zo begaan met de wereld, lief en beschermend. Maar sinds het uit raakte tussen hem en zijn vriendin een half jaar geleden is hij verbitterd geworden. Hij geeft echt helemaal niks meer om gevoelens en het enige waar hij op uit is is 'een leuke tijd', als je begrijpt wat ik bedoel. Telkens als ik met hem praat denk ik: Waar is die oude jij gebleven? Die waar ik op gevallen ben. Die nacht dat we gezoend hadden was hij precies de gentleman die hij altijd is geweest, maar nu herken in hem niet meer terug. Ik weet dat ik over hem heen moet. MOET. ik wil NIKS meer met die jongen te maken hebben. Maar ik kan er niets aan doen dat ik stiekem blijf hopen dat die oude, leuke, lieve versie van hem ooit nog verschijnt door zijn nieuwe patserige playerige houding.
Iemand enig idee wat ik hier mee moet? Ik ga niet 'vechten' voor een jongen die me zo behandelt, maar op de een of andere manier kan de situatie me gewoon niet loslaten.
OH EN excuses voor het halve boek dat ik zojuist onder je neus gedrukt heb. mea culpa.
Auteur