[Dunno]

Ik ben 5 jaar geleden een keer begonnen, toen was het nog niet zo heftig en heb ik het vaker langere tijden niet gedaan. Sinds 2 jaar ongeveer doe ik het weer meer door een aantal dingen die zijn gebeurt. Eerst deed ik het met een passer, nu zijn het echt mesjes geworden. Ik heb het een goede vriend vertelt en hij helpt me heel erg. Ik deed het vaak 2x per week, toen 4 weken niet, toen 7 weken niet, toen 6 weken niet, en nu ook al weer een maand of 2 niet. Maar de neiging is er nu heel erg, en ik krijg het niet uit mn hoofd. Hij moedigt me aan om vol te houden en het niet te doen. Hij is echt heel lief. Alleen nu heeft hij het gevoel dat als t gebeurt het ook aan hem ligt omdat hij mij dan niet heeft kunnen helpen. Ik weet niet hoe ik dit uit zn hoofd moet praten, want op deze manier voel ik me ook weer schuldig.
en hoe kom ik van het gevoel af? Op andere manieren afreageren zoals slaan of sporten werkt niet en ik weet dat het slecht is en je er lelijke littekens van krijgt, maar de neiging is echt heel groot en ik weet niet hoelang ik het nog volhou voordat ik dr niet meer tegen kan vechten en toegeef.

[Happy_Man]

Hallo Dunno, in de eerste plaats van harte welkom hier op het forum.

Wat sterk van je dat je inziet dat je een serieus probleem hebt en dat je om hulp durft te vragen.
Problemen met automutilatie staan over het algemeen niet op zich, daar is bijna altijd een aanleiding voor.
Dit kan een zeer laag zelfbeeld zijn, een groot gebrek aan zelfvertrouwen, geen veilig gevoel thuis, weinig belangstelling in de huiselijke sfeer en zo kan ik er nog wel een aantal noemen.

Ik denk dat het heel lastig is om van deze gevoelens af te komen, het belangrijkste is denk ik dat je iemand hebt bij wie je terecht kunt, bij wie je even kunt ventileren wanneer het je weer even te veel wordt.
Goed ook dat je andere manieren geprobeerd hebt. Heb je het ook al met een beloningsmethode geprobeerd ? Volgens mij zijn er verschillende voor auto-mutilanten.

Wanneer je behoefte hebt aan een klankbord zonder meteen alles hier op het forum te plempen mag je mij een privebericht sturen.

Bij je profiel stond geen geslacht. Aangezien dit iets is dat meestal een probleem is van meisjes ben ik zo vrij geweest om dit zo aan te passen in je profiel. Klopt dit niet dan mag je het mij laten weten.

[Gewooneenmeisje]

Hey Dunno,

Wat naar te lezen dat je moeite hebt met zelfbeschadiging en de neiging tot. Zelf heb ik dit ook heel erg.
Wat bij mij meestal wel werkt, is het zijn onder mensen. Niet per se te praten over dingen, maar bij mij zakt de neiging tot zelfbeschadiging dan wel een beetje. Wat ook kan helpen is in plaats van met mesjes, met een stift over je huid gaan.

Uiteraard is het ook prettig als je over de aanleiding van de zelfbeschadiging (die er meestal wel is) kunt praten met iemand. Dit kan zijn met een vriend/vriendin, ouder, familielid, hulpverlener, mentor of iemand van dit forum als het met iemand goed klikt.
Een tip van mijn psycholoog is geweest al mijn mesjes uit mijn kamer te halen. Hier raakte ikzelf van in paniek, maar misschien kan het jou helpen. Een andere tip van haar was om voor mezelf de voordelen en nadelen op papier zetten en deze bij me houden. Wanneer de drang dan hoog wordt, kijk ik op het papier en kan ik feitelijk de voor- en nadelen afwegen. Dit hielp mij omdat de nadelen veel erger waren dan het ene moment van opluchting na de automutilatie.

Wat betreft je goede vriend; ik heb ook een vriendin gehad die zich schuldig ging voelen als ik mezelf wat aandeed. Je kunt het niet uit hun hoofd praten, omdat het hun gevoel is. Je kunt hem natuurlijk wel duidelijk maken dat hij jou heel erg helpt en dat het niet aan hem ligt.

Ik hoop dat je hier wat aan hebt!
Mocht je nog iets willen weten, vraag het gerust hier of via een privé bericht!

Liefs, gewooneenmeisje

[Happy_Man]

Eventjes heel erg off-topic

Gewooneenmeisje, wat leuk om je weer eens te zien.
Gaat het bij jou nu iets beter ?

[Gewooneenmeisje]

Hai Happy Mann,

Ik dacht "laat ik weer eens komen buurten"
Het gaat absoluut niet goed, maar rotslecht is ook net te. Ik heb wel al 86 dagen niet aan automutilatie gedaan en ik ben gestopt met roken dus das allemaal leuk en aardig allemaal haha

[Happy_Man]

Ik zoek je nog eventjes op

[Dunno]

Hoi allemaal,
dankjewel voor de reacties,
Ik heb het uiteindelijk toch gedaan, ookal wist ik dat dit niet de oplossing was.
Ik ga voor mezelf nu doelen stellen, als ik deze heb behaald beloon ik mezelf met kleine dingen die ik graag wil.
Ik heb alle mesjes en evt andere scherpe dingen uit mn kamer gehaald, zodat ik er niet steeds aan wordt herinnerd.

Het is fijn om te zien dat je niet alleen bent op zo'n moment. Dit klinkt misschien heel verkeerd, en ik vind het echt vervelend voor iedereen die met hetzelfde probleem als ik te kampen heeft, maar het geeft steun dat we elkaar hier kunnen helpen.

Mijn vriend, die overigens ook mijn beste vriend is, weet van alles af, alleen heeft een schuld gevoel. Het word wel minder omdat hij er meer bij stil probeert te staan dat hij trots op me is omdat ik wel echt mn best doe en er voor open sta om vanalles te proberen om ervan af te komen. Hij zegt ook vaak dat ie trots is op me en dat we er samen wel gaan komen. Hier geloof ik zelf ook wel in, tenzij ik er echt flink doorheen zit, dan zakt alle moed me in de schoenen. Zijn vertrouwen en steun geeft mij ook meer motivatie om ervoor te zorgen dat dit stopt en ik me beter ga voelen.

Ik heb nu echt het gevoel dat ik veel te zeikerig of sentimenteel bezig ben, maar voor het geval iemand dat vind raad ik je aan gewoon lekker door te scrollen, maar alsnog dankjewel voor het lezen en dat ik goed opgevangen wordt binnen dit forum

[Happy_Man]

Ik heb nu echt het gevoel dat ik veel te zeikerig of sentimenteel bezig ben, maar voor het geval iemand dat vind raad ik je aan gewoon lekker door te scrollen

Ik dacht ik ga wel doorscrollen maar er stond niets meer onder 

[Gewooneenmeisje]

Hoi allemaal,
dankjewel voor de reacties,
Ik heb het uiteindelijk toch gedaan, ookal wist ik dat dit niet de oplossing was.
Ik ga voor mezelf nu doelen stellen, als ik deze heb behaald beloon ik mezelf met kleine dingen die ik graag wil.
Ik heb alle mesjes en evt andere scherpe dingen uit mn kamer gehaald, zodat ik er niet steeds aan wordt herinnerd.

Het is fijn om te zien dat je niet alleen bent op zo'n moment. Dit klinkt misschien heel verkeerd, en ik vind het echt vervelend voor iedereen die met hetzelfde probleem als ik te kampen heeft, maar het geeft steun dat we elkaar hier kunnen helpen.

Mijn vriend, die overigens ook mijn beste vriend is, weet van alles af, alleen heeft een schuld gevoel. Het word wel minder omdat hij er meer bij stil probeert te staan dat hij trots op me is omdat ik wel echt mn best doe en er voor open sta om vanalles te proberen om ervan af te komen. Hij zegt ook vaak dat ie trots is op me en dat we er samen wel gaan komen. Hier geloof ik zelf ook wel in, tenzij ik er echt flink doorheen zit, dan zakt alle moed me in de schoenen. Zijn vertrouwen en steun geeft mij ook meer motivatie om ervoor te zorgen dat dit stopt en ik me beter ga voelen.

Ik heb nu echt het gevoel dat ik veel te zeikerig of sentimenteel bezig ben, maar voor het geval iemand dat vind raad ik je aan gewoon lekker door te scrollen, maar alsnog dankjewel voor het lezen en dat ik goed opgevangen wordt binnen dit forum

Ik herken wat je zegt hoor, iemand die het zelf meemaakt, reageert heel anders dan iemand die erbuiten staat! Het is meer dat zij je wel willen helpen maar alles heel erg op zichzelf betrekken, terwijl wij weten dat het niet onze schuld is, omdat wij allemaal weten dat het niemands schuld is.

[Happy_Man]

Ik hoop toch dat ik na 4 jaar een relatie gehad te hebben met een heel lief meisje dat auto-mutileerde wel een heel klein beetje weet hoe het werkt.
Ik zeg niet dat ze het na die 4 jaar niet meer deed maar het was vele malen minder en minder ernstig dat toen ik haar pas leerde kennen.

Ondanks dat er een groot leeftijdsverschil was tussen ons heeft ze haar relatie met mij, mede hierdoor, als bijzonder waardevol ervaren.

[Happy_Man]

Hoe is het nu met Rachel ?
Kan je jezelf nog een beetje beheersen ?

[xGirlx]

Wat is Automutilatie of Zelfbeschadiging
Automutilatie of zelfverwondend gedrag is het moedwillig direct beschadigen van lichaamsweefsel, zonder bewust uit te zijn op zelfdoding. Het komt vooral voor bij mensen met een borderline stoornis, maar ook bij mensen met andere persoonlijkheidsstoornissen. Zelfbeschadiging heeft op korte termijn nogal eens positieve gevolgen (ontspanning, gevoel van controle, weer voelen dat je leeft, afname van negatieve gevoelens). Maar op de lange termijn zijn de gevolgen negatief: blijvende schade in de vorm van littekens, maar tevens ook zelfhaat, gevoelens van schuld, zwakte of waardeloosheid. Ook bestaat het gevaar van een vicieuze cirkel waarbij de zelfbeschadiging elkaar opvolgen. Het is dan ook belangrijk om te stoppen met zelfbeschadiging .

Betekenissen van Zelfbeschadiging
- Ontlading van spanning
- Uiting van woede of verzet
- Boeten, zelfbestraffing
- Vermindering van negatieve gevoelens als leegte, onbestemde angst, spanning, depressie of woede
- Doorbreken van vervreemding, afwezigheid, weer contact maken met het eigen lichaam;
reactie op depersonalisatie en dissociatie
- De pijn verdragen als teken van macht en controle
- Communiceren dat er iets ernstigs aan de hand is; vraag om hulp en aandacht
- Het opvullen van innerlijke leegte, verdrijven van eenzaamheid

Forum
Sinds kort is er door mezelf een nieuw forum opgericht voor zowel lotgenoten als omstaanders die te maken hebben met Automutilatie of Zelfbeschadiging. Op dit forum kan je met al je vragen terecht maar net evengoed je verhaal kwijt of in alle anonimiteit een dagboekje bijhouden.

Je kan het forum vinden via: https://www.zelfbeschadiging.be