ik weet het niet hoor, ik begin mezelf nu wel beter te voelen, ik voelde me gewoon zwaar klote en dat is nu minder aan het worden, ik wil der niet laten zitten maar toch zei is boos over de waarheid en ik kan er toch niks aan doen, ik kan het wel weer goedmaken (als dat al lukt) maar dan krijg ik weer al dat gezeik waardoor ik me weer klote ga voelen, ik weet het klinkt egoistich maar ik heb zoiets van ik moet ook een beetje aan mezelf denken. en vind nu ook maar dat der ouders en de zogenaamde vrienden voor der moeten gaan zorgen of jeugdzorg als ze dat kunnen!