Ik ben leeg.. Ik voel het vanbinnen... Ik heb een rotmaand, de jongen op wie ik giga verliefd ben heeft een andere vriendin. Mijn beste vriendin is naar Drente verhuisd en ik heb steeds maar weer ongeluk. Maar het boeit me niet. Ik wil soms huilen, maar de tranen komen niet. Ik wil schreeuwen, maar mijn stem werkt niet mee. Ik wil praten, maar er komt geen geluid. Ik wil met dingen slaan, maar mijn spieren werken niet mee.
De ruzie's met mijn vader worden erger, maar alles wat ik doe als hij tegen me staat te schreeuwen is hem uitdrukkingloos aankijken. Ik voel me verschrikkelijk, maar niemand ziet het. Het enige wat me nog bezig houd is muziek. Ik heb het altijd aan staan, behalve bij het douchen of slapen.
Verder kan niks me meer schelen. Ik praat nauwelijks, eet nauwelijks, mijn cijfers worden steeds lager...
Ik vind mezelf verschrikkelijk en lelijk.. Maar er is niemand die het door heeft.
Ik kan er niet meer tegen.