Ik zit sinds begin van dit schooljaar bij een jongen in de klas.
De eerste keer dat ik hem zag was ik al verliefd.
Ik probeerde het voor me te houden...
Maar toen we hele goede vrienden werden kon ik het niet meer volhouden.
Hij was in de pauze op school altijd bij me en hij tilde me altijd op en hij knuffelde me, hij zei dat hij dat voor de lol deed.
We waren aan het smsen en toen vroeg ik aan hem wie hij leuk vond.
Hij zei dat hij mij leuk vond maar ik geloofde het niet.
Toen bleef hij dat maar zeggen en toen zei ik dus dat ik hem ook heel leuk vond.
Ik was bang dat hij boos zou worden omdat hij het zelf niet meende.
Maar hij typte juist dat hij van me hield.
Ik was toen zo gelukkig, mijn leven kon echt niet beter.
We waren 2 weken en 2 dagen samen.
Toen kregen we ruzie.
Hij zei dat het voor hem niet meer hoefde.
Zonder iets te zeggen kwam hij achter me zitten en sloeg zijn armen om mijn middel en legde zijn hoofd op mijn schouder.
Toen liep hij weer weg.
Even later kwam hij terug en eerst zei hij niets, maar toen hij wegliep zei hij snel: "Het is uit."
Ik was kapot...
Nu is het al ongeveer 2 maanden geleden maar ik denk nog steeds iedere dag aan hem...
Eerst waren we nog gewoon vrienden...
Maar toen hield ik mijn nieuwe relatie verborgen voor hem, waar hij later achter kwam en super boos was omdat ik dat niet had gezegt.
Dus nu noemt hij me een hoer en zegt hij elke keer dat hij me haat.
Ik ga er echt kapot door, ik moest iets doen om de pijn te stoppen dus ik ging in mijn armen snijden.
Het begon heel onschuldig met 2 of 3 krassen...
Maar de kras werd een snee en het werd steeds dieper..
Ik kan niet meer stoppen met snijden.
Maar dat is niet mijn grootste probleem...
Het ergste is dat ik de liefde van mijn leven kwijt ben...
Wat ik voor hem voel is zo speciaal, en het gaat echt niet over, wat ik ook probeer.
Ik had nooit met iemand anders een relatie moeten beginnen...
Want ik wist dat ik nog steeds van hem hield...
Maar dat is nu allemaal te laat.
Ik ben nu weer alleen.
Iedereen is boos op me en iedereen haat me..
Ik weet echt niet wat ik moet doen...